Język Polski
English
Italiano
Mozaika doświadczenia autoetnograficznego związanego z macierzyństwem w świetle teorii relacji pedagogicznej Maxa Van Manena
Perspektywa autoetnograficzna kobiety-matki
Abstrakt
Artykuł jest rezultatem autoetnograficznego badania macierzyństwa ujmowanego z perspektywy społeczno-kulturowej, skoncentrowanego na procesie rozwoju samoświadomości i introcepcji. Nawiązuje do tradycji human science research. Autorka, wdrażając przyjętą metodę, zmierza w stronę głęboko osobistego doświadczenia kobiety-matki, która nie tylko uczy się bycia mamą, ale też odkrywa na nowo, czym jest bycie sobą w relacji z drugim człowiekiem. Macierzyństwo jawi się tutaj jako proces ciągłej rekonstrukcji własnego „ja”, jako pole introspekcji, w którym codzienność staje się przestrzenią transformacji. Spogląda w swoje wnętrze, przyglądając się z uważnością własnej praktyce macierzyńskiej – nie jako gotowemu zestawowi ról i obowiązków, lecz jako żywemu, zmiennemu procesowi, w którym każda codzienna sytuacja staje się punktem wyjścia do refleksji nad sobą, relacjami i otaczającym światem. Prowadząc badanie autoetnograficzne, Autorka nie tylko analizuje doświadczenie, ale również je przeżywa i transformuje – badanie staje się bowiem nie tylko metodą poznania, lecz także narzędziem wewnętrznego rozwoju. W tym sensie autoetnografia pełni funkcję edukacyjną – umożliwia głębsze rozumienie siebie w kontekście społeczno-kulturowym, uruchamiając proces uczenia się poprzez doświadczenie, refleksję i emocjonalne zaangażowanie. To właśnie ta wielowarstwowość – bycie jednocześnie badaczką i podmiotem badania – sprawia, że akt pisania i interpretacji nabiera cech praktyki transformacyjnej, prowadzącej do poszerzenia samoświadomości i przewartościowania dotychczasowych schematów myślenia o macierzyństwie. Oglądowi poddaje strumień aktywności podejmowanej przez Nią w roli matki, jej pedagogicznemu zaangażowaniu w rozwój dziecka, ze względu na nie samo, w kontekście teorii relacji pedagogicznej Maxa Van Manena. Dokonuje niejako interpretacji doświadczenia, związanego ze spotkaniem z dzieckiem, które właśnie przeżywa, stosując intuicyjne narzędzia wspierające rozwój samoświadomości i introspekcję (linia życia, mapa pojęć podstawowych). Kieruje swą uwagę w stronę żywego doświadczenia cudownego dziecięcego świata, którego współdoświadcza. Chcąc ukazać złożoność własnych doświadczeń w świetle teorii relacji Maxa van Manena, łączy to co kulturowe z tym, co prywatne.
Słowa kluczowe:
macierzyństwo, autoetnografia, proces uczenia się, teoria relacji Maxa van ManenaSzczegóły
Bibliografia
Statystyki
Autorzy
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
