Abstract

Matylda Stefania Anna Ustjanowicz przyszła na świat 12 marca 1875 r. w Szczakowej nieopodal Chrzanowa. Celem otrzymania wykształcenia została wysłana do szkoły ss. niepokalanek w Niżniowie, gdzie ukończyła szkołę powszechną i średnią, prowadzoną wg koncepcji wychowawczej założycielki Zgromadzenia Sióstr Niepokalanego Poczęcia NMP – Marceliny Darowskiej. W latach 1893–1894 Matylda Ustjanowicz przygotowywała się pod okiem sióstr do zawodu nauczycielki domowej. W 1894 r. złożyła egzamin maturalny w Państwowym Seminarium Nauczycielskim Żeńskim we Lwowie. W kolejnych latach pracowała jako nauczycielka domowa.

Dnia 7 grudnia 1899 r. Matylda Ustjanowicz wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Niepokalanego Poczęcia NMP w Jazłowcu. Przyjęła imię zakonne Zofia od Serca Jezusowego. Śluby wieczyste złożyła 5 maja 1907 r. Przed wybuchem I wojny światowej pracowała jako mistrzyni internatu i kierowniczka zakładu naukowo-wychowawczego w Niżniowie, w latach 1909–1920 była przełożoną tamtejszego klasztoru. Podczas I wojny światowej w zabudowaniach tegoż funkcjonował lazaret wojenny, gdzie pod czujnym okiem s. Zofii zakonnice niosły pomoc rannym, chorym i umierającym.

W latach dwudziestolecia międzywojennego s. Zofia pracowała jako nauczycielka i dyrektorka w szkołach średnich Zgromadzenia w Nowym Sączu i Jarosławiu. W tym czasie dokształcała się na licznych kursach katechetycznych, w 1927 r. złożyła egzamin na nauczyciela szkół średnich w zakresie historii. W 1934 r. została zatwierdzona na stanowisko dyrektorki Prywatnego Seminarium Nauczycielskiego Zgromadzenia w Maciejowie, w sierpniu 1939 r. objęła przełożeństwo klasztoru w tymże. W 1938 r. została uhonorowana Złotym Krzyżem Zasługi na polu szkolnictwa prywatnego. W kwietniu 1942 r. s. Zofia otrzymała polecenie objęcia stanowiska zastępczyni przełożonej, a następnie administratorki klasztoru w Nowym Sączu. W maju 1944 r. wróciła do Niżniowa. Zginęła śmiercią męczeńską, zamordowana przez nacjonalistów ukraińskich, 23 sierpnia 1944 r., w Rusiłowie nieopodal Jazłowca.