W artykule omówiono mit podróży w twórczości Edwarda Stachury. Bohater przemierza przestrzeń, a zarazem odbywa drogę duchową, gdyż fizyczna wędrówka służy spotkaniu z sacrum, dotknięciu istoty rzeczy. Narrator realizuje więc topos życia – wędrówki dosłownie i w przenośni. Czyni to w myśl hasła „wszystko jest poezja”, a jego losy stają się żywą metaforą, przypowieścią o poszukiwaniu metafizycznego sensu. Prawdziwym celem wędrowca jest nie określone miejsce, ale samo wędrowanie, co wiąże się ze współistnieniem geograficznego konkretu i baśniowej nieokreśloności. Mówiący bowiem nie tyle pragnie dojść do miejsc, które wskazuje, ile podąża do „nigdzie”, baśniowej krainy Słońca, położonej „za wielką wodą”.
Citation rules
Licence
Questo lavoro è fornito con la licenza Creative Commons Attribuzione - Non commerciale - Non opere derivate 4.0 Internazionale.
"Biografistyka Pedagogiczna" uzyskała dofinansowanie na lata 2022-2024 ze środków Ministra Edukacji i Nauki w ramach programu „Rozwój Czasopism Naukowych”.
Okres realizacji: 2023-2024 rok.
Wartość dofinansowania 65 992,00 PLN
Numer umowy: RCN/SP/0434/2021/1