Biografia Wandy Malczewskiej (1822-1896) dobrze wpisuje się w historię polskiej duchowości II połowy XIX w. Była lekarką i nauczycielką, jak również apostołką, ewangelizatorką. Swą postawą w sposób idealny realizowała wzorce kobiety chrześcijańskiej, która traktuje życie w kategoriach służby Bogu i bliźnim. W wieku 50 lat Wanda otrzymała dar widzeń mistycznych i prorokowania przyszłych wydarzeń, dotyczących głównie losów Polski, Rosji i Kościoła. Pierwsze widzenie miało miejsce 28 kwietnia 1872 r. w czwartą niedzielę Wielkanocy w kościele w Żytnie. W czasie widzeń bezpośrednio uczestniczyła w męce Pańskiej. Dlatego została nazwana polską Anną Katarzyną Emmerich. Stany emocjonalne, w które popadała Wanda, są wynikiem jej trudnych, bolesnych doświadczeń życiowych, wydarzeń historycznych takich jak powstanie styczniowe, ciężkiej choroby i bezdomności w połącznie z samotnością. Można uznać je za szczególne „punkty zwrotne” w jej biografii, które wpłynęły na jej postawę wobec życia i duchowość, którą z perspektywy filozofii dialogu, a zwłaszcza koncepcji Martina Bubera można potraktować jako budowanie osobistej relacji z Chrystusem w mistycznym zespoleniu. Wanda Malczewska miała odwagę pójścia własną drogą życiową – powołania duchowego i stać się wizjonerką i mistyczką.
Citation rules
Licence
Questo lavoro è fornito con la licenza Creative Commons Attribuzione - Non commerciale - Non opere derivate 4.0 Internazionale.
"Biografistyka Pedagogiczna" uzyskała dofinansowanie na lata 2022-2024 ze środków Ministra Edukacji i Nauki w ramach programu „Rozwój Czasopism Naukowych”.
Okres realizacji: 2023-2024 rok.
Wartość dofinansowania 65 992,00 PLN
Numer umowy: RCN/SP/0434/2021/1