W 1930 r. ks. Hieronim Feicht mianowany został profesorem nowoutworzonego Państwowego Konserwatorium Muzycznego w Warszawie, gdzie prowadził zajęcia z przedmiotów teoretycznych. Od początku jego praca dydaktyczna spotykała się z krytyką środowiska muzycznego i osób nieprzychylnych rektorowi uczelni, Karolowi Szymanowskiemu. Konflikty personalne podzieliły pracowników konserwatorium. W toczącej się dyspucie publicznej podnoszono zarzuty, jakoby zajęcia prowadzone przez duchownego były zbędne w programie nauczania, a nade wszystko dążono do usunięcia Szymanowskiego z funkcji rektora. Ks. Feicht korzystając z przynależności do Rady Głównej, podejmował działania na rzecz obrony rektora i prowadzonych przez siebie zajęć. Artykuł w oparciu o korespondencję oraz materiały archiwalne omawia rolę ks. Feichta w kształtowaniu Państwowego Konserwatorium Muzycznego w Warszawie, jego działalność dydaktyczną oraz udział w tworzeniu Wydziału Muzykologicznego przy tymże konserwatorium.
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
"Biografistyka Pedagogiczna" uzyskała dofinansowanie na lata 2022-2024 ze środków Ministra Edukacji i Nauki w ramach programu „Rozwój Czasopism Naukowych”.
Okres realizacji: 2023-2024 rok.
Wartość dofinansowania 65 992,00 PLN
Numer umowy: RCN/SP/0434/2021/1