Pamięć o Alojzie Trauguttównie nie polega – jak by się zdawać mogło – wyłącznie na byciu córką naczelnika powstania styczniowego Romualda Traugutta. Pozostawiła po sobie – jako nauczycielka i logopeda, stosująca nowoczesne metody psychologii wychowawczej, jednobrzmiące wspomnienia znających ja ludzi, została zapamiętana bowiem jako jednostka nie tylko arcyużyteczna społecznie, ale i nadzwyczajnie altruistyczna.
Artykuł przypomina najważniejsze punkty węzłowe z biografii Trauguttówny, weryfikując lub ponawiając ustalenia poprzedników, w tym Hanny Muszyńskiej-Hoffmannowej, autorki opowieści biograficznej Panna Trau. Przywołuje się fragmenty reminiscencji zawartych w memuarach uczennic i współpracownic Trauguttówny jako świadectw jej szczególnej obecności.
Trauguttówna byłą także poetką. Niestety, podpisywała swoje wiersze pseudonimami lub publikowała je anonimowo. W artykule próbuje się dokonywać atrybucji wybranych liryków, m.in. z „Bluszczu” i „Biesiady Literackiej”.
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
"Biografistyka Pedagogiczna" uzyskała dofinansowanie na lata 2022-2024 ze środków Ministra Edukacji i Nauki w ramach programu „Rozwój Czasopism Naukowych”.
Okres realizacji: 2023-2024 rok.
Wartość dofinansowania 65 992,00 PLN
Numer umowy: RCN/SP/0434/2021/1