Język Polski
English
Leopold Lewicki – nauczyciel bez katedry
Abstrakt
W opracowaniu wskazuje się na wyłączną role wychowania młodego pokolenia przez Leopolda Lewickiego. Przez biografię wybitnego artysty Grupy Krakowskiej (pierwszej) i wspomnienia uczniów, analizuje się sytuacja artystyczna, światopoglądowa, zmiany społeczne. Bierzemy do uwagi okres studiów w Krakowie przed Drugą Wojną Światową i działalność twórczą po wojnie we Lwowie w czasy reżimu komunistycznego. Leopold Lewicki nie przeciwstawiał się rządowi, ani związkom zawodowym artystów, ale utrzymywał pewien dystans wobec instytucji radzieckich. Zbierał obok siebie ludzi bliskich duchowo, a nie stanowiskiem instytucjonalnym lub społecznym. Propagował wśród młodych artystów nowe idee, prowadził rozmowy intelektualne, opowiadał o własnym kształceniu, analizował dzieła sztuki zachodniej, doradzał fachowo, robił korektę prac graficznych. W środowisku artystycznym, zdominowanym przez partyjną ideologię i jedyny uznawany przez rząd kierunek sztuki – socjalistyczny realizm, obcowanie z Leopoldem Lewickim było sposobem dla młodych grafików zrozumieć sztukę współczesną, jej rozwój i kierunki. Nie będąc wykładowcą, miał wpływ na twórczość innych. Biografia Leopolda Lewickiego może być przykładem dla młodzieży dzisiejszej, ponieważ w trudnych ideologicznych warunkach on nie tylko tworzył niekonwencjonalne dzieła sztuki, ale nauczał poza ścianami uczelni.
Słowa kluczowe:
Leopold Lewicki, grafika, obraz, dzieło sztuki, uczniowie, twórczość, rząd radziecki, totalitaryzmInne teksty tego samego autora
- Oleh Rudenko, Jan Bołoz-Antoniewicz – Ormianin o polskim sercu , Biografistyka Pedagogiczna: Tom 3 Nr 1 (2018)
- Oleh Rudenko, Ciężki los łagodnego naukowca Piotra Bohdana Krypiakiewicza , Biografistyka Pedagogiczna: Tom 2 Nr 1 (2017)
Szczegóły
Bibliografia
Statystyki
Autorzy
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
