Mircea Eliade, jeden z najwybitniejszych humanistów XX w., był nie tylko filozofem kultury, religioznawcą, historykiem religii, lecz także pisarzem i memorialistą. Wiele miejsca w swojej twórczości poświęcił własnemu życiu – oprócz dzienników napisał również pamiętniki. Opublikował wiele rozmów o sobie, pisał nowele oraz powieści autobiograficzne. Życie pojmował jako nieprzerwany ciąg „prób”, inicjacji, zmagań z losem, jako swoiste punkty zwrotne kształtujące egzystencję człowieka. Eliade opisuje proces stawania się człowieka, posługując się własnym doświadczeniem. Pisarstwo zaś, szczególnie autobiograficzne, było dla niego koniecznym elementem rytuału przejścia. Egzystencję rozumiał jako „próbę labiryntu”, jakby w conditio humana zawierało się to, że człowiek wciąż musi doświadczać ciągów symbolicznych śmierci i ponownych narodzin, by móc w tym procesie ukształtować siebie.
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
"Biografistyka Pedagogiczna" uzyskała dofinansowanie na lata 2022-2024 ze środków Ministra Edukacji i Nauki w ramach programu „Rozwój Czasopism Naukowych”.
Okres realizacji: 2023-2024 rok.
Wartość dofinansowania 65 992,00 PLN
Numer umowy: RCN/SP/0434/2021/1