Teatr w doświadczeniu życiowym Karola Wojtyły – od teatru szkolnego do theatrum mundi. Perspektywa pedagogiczna

Krystyna Pankowska

doi:10.36578/BP.2022.07.07

Published : 2022-12-19

V. 7 N. 1 (2022)

Teatr w doświadczeniu życiowym Karola Wojtyły – od teatru szkolnego do theatrum mundi. Perspektywa pedagogiczna

Krystyna Pankowska

https://orcid.org/0000-0002-1008-7096

DOI: https://doi.org/10.36578/BP.2022.07.07

Abstract

Celem artykułu jest przedstawienie roli doświadczeń teatralnych w życiu Karola Wojtyły na tle ważnej pozycji teatru w programie szkolnym w Polsce w okresie międzywojennym. Po odzyskaniu niepodległości teatr ten miał służyć wychowaniu patriotycznemu dzieci i młodzieży i rozbudzaniu w nich głębszego zainteresowania sztuką. Czynny udział w teatrze szkolnym kontynuowany był przez Wojtyłę w trakcie rozpoczętych studiów, a następnie w okupacyjnym teatrze podziemnym. Zainteresowanie teatrem znalazło swój wyraz również w twórczości dramaturgicznej Karola Wojtyły. Tekst ukazuje stałą obecność sztuki teatralnej w życiu i myślach Jana Pawła II. Artykuł powstał w wyniku badań biograficznych i analizy materiałów źródłowych.

Dettagli

Riferimenti bibliografici

##plugins.themes.libcom.statistics##

Authors

Download files

PDF (Język Polski)

Citation rules

Pankowska, K. (2022). Teatr w doświadczeniu życiowym Karola Wojtyły – od teatru szkolnego do theatrum mundi. Perspektywa pedagogiczna. Biografistyka Pedagogiczna [Biografia Pedagogica], 7(1), 403–423. https://doi.org/10.36578/BP.2022.07.07

Altmetric indicators

##plugins.themes.libcom.share##

Licence

Questo lavoro è fornito con la licenza Creative Commons Attribuzione - Non commerciale - Non opere derivate 4.0 Internazionale.

Riferimenti bibliografici

Ciechowicz J., Dom opowieści. Ze studiów nad Teatrem Rapsodycznym Mieczysława Kotlarczyka, Gdańsk 1992.

Epiktet, Encheiridion, Warszawa 1961.

Flader K., Promieniowanie rapsodyzmu, Warszawa 2008.

Goffman E., Człowiek w teatrze życia codziennego, Warszawa 1981.

Jakubowski H.T., Amatorski ruch teatralny. Zarys historii do roku 1939, Warszawa 1975.

Jan Paweł II, List Ojca Świętego Jana Pawła II do artystów, Rzym 1999.

Jan Paweł II, Poezje, dramaty, szkice. Tryptyk rzymski, Kraków 2004.

Jan Paweł II, Wiara i kultura. Dokumenty, przemówienia, homilie, Rzym 1986.

Jan Paweł II, Wstańcie, chodźmy!, Kraków 2004.

Jan Paweł II człowiek kultury, red. K. Flader, W. Kawecki, Kraków 2008.

Kaczmarek W., Karol Wojtyła – Teatr Osoby. Między rapsodyzmem a dramaturgią wnętrza, „Roczniki Humanistyczne”, 68 (2020) z. 1, s. 123-136, DOI: 10.18290/rh.2068s-9. DOI: https://doi.org/10.18290/rh.2068s-9

Kotlarczyk M., Sztuka żywego słowa: dykcja – ekspresja – magia, Rzym 1975.

Kotlarczyk M., Wojtyła K., O teatrze rapsodycznym: 60-lecie powstania Teatru Rapsodycznego, wstęp i oprac. J. Popiel ; wybór tekstów T. Malak, J. Popiel, Kraków 2001.

Kwiatkowska H., Wielki kolega, Kraków 2006.

Marczak-Oborski S., Teatr w Polsce 1918-1939. Wielkie ośrodki, Warszawa 1984.

Michałowska D., Pamięć nie zawsze święta. Wspomnienia, Kraków 2004.

Pankowska K., Drama. Konteksty teoretyczne, Warszawa 2013. DOI: https://doi.org/10.31338/uw.9788323518013

Popiel J., Los artysty w czasach zniewolenia. Teatr Rapsodyczny 1941-1967, Kraków 2006

Samulczyk-Pawluk T. Edukacja teatralna w szkole podstawowej, Kraków 2005.

Seweryn A., Niegasnąca potęga słowa w teatrze XXI wieku?, „Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie”, 4 (2012), s. 117-127.

„…trzeba dać świadectwo”. 50-lecie powstania Teatru Rapsodycznego w Krakowie, wybór tekstów D. Michałowska, Kraków 1991.

Taborski B., Karola Wojtyły dramaturgia wnętrza, Lublin 1989.

Wojnar I., Teoria wychowania estetycznego, Warszawa 1980.

Wojtyła K. (Piotr Jasień), O teatrze słowa, „Tygodnik Powszechny”, 16 marca 1952.

Wychowanie estetyczne młodego pokolenia. Polska koncepcja i doświadczenia, red. I. Wojnar, W. Pielasińska, Warszawa 1990.

Żardecki W., Teatr w refleksji i praktyce edukacyjnej. Ku pedagogice teatru, Lublin 2012.