Język Polski
English
Szkic do biografii pedagogicznej Bogdana Nawroczyńskiego
Abstrakt
Prezentowany tekst nawiązuje do wyrażonego przed laty pragnienia wybitnego polskiego pedagoga – Bogdana Nawroczyńskiego – by powstawały w naszym kraju autobiografie, mające na uwadze zgłębienie doświadczenia wychowania ich autorów. Sam Nawroczyński pozostawił po sobie bogaty materiał pamiętnikarski w napisanych pod koniec życia Wspomnieniach starego pedagoga. Zostały one tu wykorzystane do nakreślenia swoistego szkicu biografii pedagogicznej – czyli biografii skupiającej się na szukaniu odpowiedzi na pytania: jakie osoby, jakie sytuacje i zjawiska, jakie przedmioty oraz instytucje, miały w życiu konkretnego człowieka – tu wybitnego naukowca – moc wspomagania jego rozwoju; jak to się działo, że określone czynniki stawały się znaczące dla aktów i procesu jego kształcenia w ciągu całego życia? Podstawą dla strukturalizacji tego tekstu stała się jedna z fundamentalnych tez teorii wychowawczego rozwoju autorstwa Stefana Kunowskiego, iż podstawowymi siłami dynamizującymi ten proces są: 1) bios – jako siła biopsychologicznego potencjału rozwojowego, 2) etos – jako siła społecznego nacisku, 3) agos – jako siła świadomej obecności wychowawczej, ukierunkowanej na urzeczywistnianie świata wartości, 4) los – jako siła łącząca niezależne od człowieka zdarzenia z twórczym i odpowiedzialnym angażowaniem się w samokształtowanie.
Słowa kluczowe:
biografia pedagogiczna, Bogdan Nawroczyński, bios, etos, agos, losInne teksty tego samego autora
- Lucyna Dziaczkowska, Rozwój mowy i wychowanie językowe dziecka w wieku przedszkolnym w perspektywie biografii Stefana Szumana (1889-1972) , Biografistyka Pedagogiczna: Tom 8 Nr 2 (2023)
Szczegóły
Bibliografia
Statystyki
Autorzy
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
