Data publikacji : 19-12-2022

Rodzima kultura i język serbołużycki w działalności pedagogicznej Annemarie Paulik - świadomej Serbołużyczanki ze wsi Rohne

Abstrakt

Biografie wielkich ludzi kojarzą się nam najczęściej z życiem i działalnością wybitnych władców, politycznych i duchowych liderów, dowódców zapisanych zwycięstwami armii, naukowców wyjaśniających procesy i zjawiska niewidoczne dla rzeszy społeczeństwa, artystów, aktorów i piosenkarzy odrywających nas od codzienności i choć przez chwilę przenoszących w inny świat. Jednak wielkość człowieka może być przypisana wielu innym interesującym ludziom, którzy swoje życie nakreślili pasją i zaangażowaniem w realizację ważnej społecznie idei. Bez wątpienia taką osobą jest Annemarie Müßiggang, z domu Paulik - Serbołużyczanka ze wsi Rohne (górnołużyckie Rowno) w Niemczech, w kraju związkowym Saksonia. Jej życie toczące się na terenach Górnych, później Dolnych Łużyc było silnie związane z kulturą Serbołużyczan. Annemarie Müßiggang stała się świadkiem przemian – marginalizowania kultury serbołużyckiej w wyniku nie tylko politycznych zwrotów, ale celowej polityki państwa niemieckiego. Wychowała się w rodzinie pielęgnującej serbołużyckie zwyczaje, tradycję i oczywiście język, co ukształtowało jej osobowość. Silne poczucie przynależności do narodu serbołużyckiego było jednym z powodów, dla których Annemarie Paulik wybrano jako przyszłą nauczycielkę. Była jednym z pierwszych nauczycieli, którzy rozpoczęli po wojnie pracę w nowo utworzonej w Cottbus/Chóśebuz szkole serbołużyckiej pod nazwą Serbska wuša šula (niem. Sorbische na Oberschule). W diasporze Serbołużyczan, trudno nazwać ją osobą przeciętną. Annemarie Müßiggang angażowała się również w działalność przeciwko dyskryminacji Serbołużyczan. Od początku była zaangażowana w umacnianie i rozwój rodzimej kultury mimo przeciwności i zmieniającym się ustrojom politycznym Niemiec. Ona sama i jej rodzina są najlepszym przykładem, że silna tożsamość narodowa oraz język serbołużycki mogą przetrwać, nawet w trudnych czasach. W tym przypadku miejsce urodzenia i wychowania odegrało w życiu tej Serbołużyczanki decydującą rolę i zdeterminowało jej dalsze losy jako świadomej i wykształconej serbołużyckiej nauczycielki, tłumaczki i wychowawczyni oraz matki.

Słowa kluczowe:

Serbołużyczanie, Łużyce, język dolnołużycki, germanizacja, szkolnictwo serbołużyckie, Dolne Łużyce



Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF

Zasady cytowania

Michniuk, J., & Kowalski, M. (2022). Rodzima kultura i język serbołużycki w działalności pedagogicznej Annemarie Paulik - świadomej Serbołużyczanki ze wsi Rohne. Biografistyka Pedagogiczna, 7(1), 443–462. https://doi.org/10.36578/BP.2022.07.12

Wskaźniki altmetryczne


Cited by / Share


Logo Open Access

"Biografistyka Pedagogiczna"  uzyskała dofinansowanie na lata 2022-2024 ze środków Ministra Edukacji i Nauki w ramach programu „Rozwój Czasopism Naukowych”.

Okres realizacji: 2023-2024 rok.

Wartość dofinansowania 65 992,00 PLN

Numer umowy: RCN/SP/0434/2021/1