W artykule podjęto rozważania na temat wpływu pedagogiki serca na sytuacje dzieci wychowywanych w warunkach izolacji penitencjarnej. Tekst składa się z dwóch części: teoretycznej i praktycznej. W pierwszej z nich została podjęta próba znacznie szerszego przedstawienia pedagogiki serca, niż zazwyczaj czynni się to w literaturze przedmiotu. Tradycyjnie jest ona zazwyczaj ograniczona do idei teoretycznych i praktycznych Marii Łopatkowej. Jednak tym razem próbowano przedstawić domniemany i zarazem potencjalny związek pomiędzy poglądami i rozwiązaniami proponowaną przez M. Łopatkową a polską filozofią w polskiej filozofii serca. Jej głównym przedstawicielem jest Kaźmierz Dąbrowski. Wpływ mogła wywrzeć również etyka serca. Nie można również zapomnieć o działalności Janusza Korczaka. W tym przypadku można nawet stwierdzić, że to on był protoplastą poglądów M. Łopatkowej, chociaż nie stwierdziła tego wprost. Znaczna część elementów jest wspólnych dla tej pary, zarówno w teorii oraz w działalności praktycznej. W części praktycznej zaprezentowano uwarunkowania wychowania dzieci w Domu Matki i Dziecka w Krzywańcu. Przy czym, głównym wyznacznikiem była zasada konieczności budowania relacji miłości pomiędzy dzieckiem a jego matką.
Zasady cytowania
Wskaźniki altmetryczne
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
"Biografistyka Pedagogiczna" uzyskała dofinansowanie na lata 2022-2024 ze środków Ministra Edukacji i Nauki w ramach programu „Rozwój Czasopism Naukowych”.
Okres realizacji: 2023-2024 rok.
Wartość dofinansowania 65 992,00 PLN
Numer umowy: RCN/SP/0434/2021/1